Στον Ιερό Ναό Αγίου Παντελεήμονος στην Ιερά Πόλη του Μεσολογγίου χοροστάτησε στην Ακολουθία του Όρθρου και προεξήρχε της Θείας Λειτουργίας την Κυριακή της Απόκρεω, 10 Μαρτίου 2024, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Δαμασκηνός.
Συλλειτούργησαν ο Αρχιερατικός Επίτροπος Μεσολογγίου, Αρχιμ. Αναστάσιος Καντάνης, ο Πρωτοπρ. Παναγιώτης Χειμώνας, ο Πρωτοπρ. Σταύρος Παπασπύρος, ο π. Ανάργυρος Πλακάς και οι διάκονοι π. Δημήτριος Λαγούδης και π. Ιάκωβος Τρομπούκης. Τα ιερά Αναλόγια διηκόνησαν εξαιρετικά ο Πρωτοψάλτης του Ναού κ. Χρήστος Ζήσης και ο Λαμπαδάριος κ. Αντώνης Αναστασίου.
Κατά το κήρυγμά του ο Μητροπολίτης κ. Δαμασκηνός ερμήνευσε την ευαγγελική περικοπή της κρίσεως λέγοντας, ότι αποτελεί σήμαντρο αφύπνισης προς όλους ανεξαιρέτως. «Ίσως πολλοί να φέρνουν στο νου τους ένα σκηνικό δικαστηρίου, όπου θα κριθούμε για τις αμαρτίες μας. Κάτι τέτοιο όμως δεν θα συμβεί» ανέφερε μεταξύ άλλων και συνέχισε λέγοντας: «Δεν κινδυνεύουμε από την καταδίκη του Θεού, αλλά από τη σύγκριση της ύπαρξής μας με τη δική Του εικόνα. Όπως διαβάζουμε στα συναξάρια, όσο οι άγιοι πλησιάζουν τον Θεό, τόσο αποκαλύπτεται σε αυτούς η συναίσθηση της αμαρτίας τους και τόσο οδηγούνται στη συντριβή και τη μετάνοια. Έτσι και όλοι οι άνθρωποι, όταν σταθούν μπροστά στην απόλυτη ομορφιά του προσώπου του Θεού, θα ανακαλύψουν πόσο διέστρεψαν την εικόνα Του μέσα τους. Όταν αντικρίσουν Εκείνον που τους αγάπησε τόσο πολύ και συνειδητοποιήσουν πόσο λίγη αγάπη Του επέστρεψαν, θα αισθανθούν πολύ βαθύτερο πόνο και από την χειρότερη θεϊκή καταδίκη».
Ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στις δύο ομάδες ανθρώπων που στέκονται ενώπιον του θρόνου του Θεού επισημαίνοντας, ότι «και οι δύο γνωρίζουν τον Θεό και δεν Τον έχουν απορρίψει. Από τον διάλογο μάλιστα φαίνεται πως, και οι δύο κατηγορίες των ανθρώπων αυτών είχαν τη διάθεση να Τον συναντήσουν και να Τον υπηρετήσουν. Η πρώτη κατηγορία απ’ αυτούς διοχέτευσε όλη την αγάπη που έλαβε από τον Θεό προς τον φτωχό, τον φυλακισμένο, τον περιφρονημένο και τον άρρωστο. Η πίστη και η ευγνωμοσύνη προς Εκείνον δεν περιορίστηκε σε λόγια προσευχής, πιθανόν πολύ θερμής, ούτε και σε αφηρημένες σκέψεις, πιθανόν υψηλής θεολογίας, ούτε ακόμη σε φλογερά κηρύγματα για το μεγαλείο και τη δύναμη του επουράνιου Πατέρα. Όλη αυτή η αγάπη προς τον Θεό μεταβλήθηκε σε ευσπλαχνία προς τον συνάνθρωπο.
Η δεύτερη κατηγορία των ανθρώπων της σημερινής παραβολής έχει πολλές ομοιότητες με την πρώτη. Και εδώ, οι άνθρωποι έχουν αποδεχθεί την ύπαρξη του Θεού και, μάλιστα, η παραβολή μάς αφήνει να υποθέσουμε πως και εκείνοι αναζητούσαν να δουν το πρόσωπό Του. Απέτυχαν όμως! Σε τι; Στη μίμηση Εκείνου που μόνο θεωρητικά πίστευαν και αγαπούσαν. Ενώ ο επουράνιος Θεός «εκένωσεν εαυτόν», δηλαδή αποξενώθηκε από τον θεϊκό του χαρακτήρα και καταδέχτηκε, από άπειρη αγάπη, να λάβει τη μορφή των πλασμάτων του, οι άνθρωποι της δεύτερης αυτής κατηγορίας περιφρόνησαν τη γη, αδιαφόρησαν για τις ζωντανές εικόνες του Θεού και Τον άφησαν ολομόναχο να περιφέρεται στους δρόμους του πόνου και της αδικίας αυτού του κόσμου. Την ώρα που τα πρόβατα της παραβολής Τον ακολούθησαν στη συμπόνια Του για τους ανθρώπους και μετέτρεψαν τη θεωρητική αγάπη σε πράξη, τα ερίφια αρκέστηκαν σε μία αδρανή ευσέβεια, στερημένη όμως από την έμπρακτη ευσπλαχνία».
Ολοκληρώνοντας το κήρυγμά του τόνισε ότι «σήμερα έχουμε τη δυνατότητα να ταυτίσουμε, στο νου και την καρδιά μας, τον Θεό που πιστεύουμε και θέλουμε να αγαπούμε, με τον συνάνθρωπο που περιμένει βοήθεια και συμπαράσταση. Τη στιγμή που αισθανόμαστε πως ο Θεός που πιστεύουμε είναι μακριά μας και πως, ίσως, οι προσευχές μας να μη φτάνουν σ’ Εκείνον, ο ίδιος ο Χριστός, παίρνοντας το πρόσωπο τον αδελφών μας, κυκλοφορεί δίπλα μας. Ιδού, λοιπόν, η μεγάλη μας ευκαιρία, ώστε, η πίστη και η αγάπη μας προς Αυτόν να μετατραπεί σε έργο και διακονία προς τις ζωντανές Του εικόνες. Ας αναζητήσουμε όλοι μαζί μία ζωή, στην οποία, μοναδική προτεραιότητα θα είναι να γίνουμε δικοί Του διάκονοι, έχοντας ανοιχτά τα μάτια και τα αυτιά της καρδιάς μας στις εκκλήσεις που καθημερινά μάς απευθύνουν οι αναγκεμένοι άνθρωποι του καιρού μας».
Κατά την Απόλυση της Θείας Λειτουργίας, σε συγκινητική ατμόσφαιρα, πραγματοποιήθηκε η δωρεά Ιεράς Εικόνας της Υπεραγίας Θεοτόκου, την οποία κατείχε ως πολύτιμο κειμήλιο η οικογένεια Λαζοπούλου και διασώθηκε με θαυμαστό τρόπο κατά την Έξοδο του Μεσολογγίου. Η Ιερά Εικόνα παραδόθηκε στον Ιερό Ναό Αγίου Παντελεήμονος, όπου θα φυλάσσεται πλέον ως ατίμητος θησαυρός μετά την συντήρησή της. Ο Σεβασμιώτατος ευχαρίστησε την οικογένεια για την προσφορά της Ιεράς Εικόνος και προέτρεψε τον π. Αναστάσιο να καθιερώσει την ετήσια πανήγυρη του θεομητορικού αυτού Εικονίσματος, στην οποία θα προεξάρχει ο ίδιος.
Αμέσως μετά, ο Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας πραγματοποίησε επίσημη επίσκεψη στον πολυδύναμο Κοινωφελή Πολιτιστικό Οργανισμό, το Κέντρο Λόγου και Τέχνης «Διέξοδος» που στεγάζεται στην ιστορική οικία του Θανάση Ραζη-Κότσικα, Αρχηγού της Φρουράς των Μεσολογγιτών κατά την Έξοδο του Μεσολογγίου. Το προεπαναστατικό αυτό σπίτι αγοράστηκε από τον Μεσολογγίτη δικηγόρο Νίκο Κορδόση, ο οποίος το αναπαλαίωσε και δημιούργησε σε αυτό μια εστία πολιτισμού με την επωνυμία «Διέξοδος», στην οποία ο καλλιτεχνικός και πνευματικός κόσμος της Ελλάδας βρίσκει στέγη για να παρουσιάσει τα έργα του και τα αποστάγματα των σκέψεών του.
Ο κ. Κορδόσης υποδέχθηκε θερμά τον Μητροπολίτη κ. Δαμασκηνό, παρουσία φίλων του Κέντρου και τον ξενάγησε στους χώρους της «Διεξόδου», όπου εκτίθενται κειμήλια της Επανάστασης του ’21, αρχαία ευρήματα από την περιοχή, βυζαντινές εικόνες και εκκλησιαστικά είδη, φιλελληνικά αντικείμενα, τεκμήρια της Νεότερης Ιστορίας του Μεσολογγίου, αλλά και εκατοντάδες εικαστικά έργα τέχνης ανθρωποκεντρικού χαρακτήρα χρονολογούμενα από το 1875 μέχρι σήμερα.
Κατόπιν ο Σεβασμιώτατος, συνοδευόμενος από τον κ. Κορδόση, επισκέφθηκε το μοναδικό στην Ελλάδα Μουσείο Άλατος, που βρίσκεται στις Αλυκές Τουρλίδας Μεσολογγίου και ιδρύθηκε από την «Διέξοδο» το καλοκαίρι του 2020. Πρόκειται για ένα θεματικό μουσείο με τις πιο σύγχρονες μουσειολογικές αντιλήψεις, στο οποίο ο επισκέπτης έχει τη δυνατότητα να μάθει οτιδήποτε σχετίζεται με το αλάτι από τη γέννηση του πλανήτη μέχρι τις μέρες μας, να πληροφορηθεί για τις 14.000 χρήσεις του, να απολαύσει την μεγαλύτερη, γνωστή στη χώρα, συλλογή αλατιερών, αλλά και να περιηγηθεί στο μοναδικό περιβάλλον της λιμνοθάλασσας δίπλα σε πελεκάνους, φλαμίνγκο και ερωδιούς.
Ο Σεβασμιώτατος ευχαρίστησε για την υποδοχή και την ξενάγηση λέγοντας τα εξής: «Ανταποκρίθηκα με πολλή χαρά στην πρόσκληση του αγαπητού φίλου, κ. Νίκου Κορδόση να επισκεφτώ τη «Διέξοδο». Είναι ένας χώρος, ο οποίος φιλοξενεί κειμήλια άμεσα συνδεδεμένα με την ιστορία αυτού του τόπου και με το παγκόσμιας εμβέλειας γεγονός της Εξόδου. Νομίζω, ότι ο χώρος αυτός αποτελεί την καρδιά της ιστορίας μας. Δεν είναι μόνο ένας μουσειακός χώρος, αλλά ένας χώρος που φιλοξενεί υψηλού επιπέδου εκδηλώσεις και απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες και κυρίως και στα νέα παιδιά μέσα από τα εκπαιδευτικά προγράμματα που προσφέρει. Θέλω να συγχαρώ όλους για αυτό το τεράστιο έργο που επιτελείτε και να ευχηθώ η «Διέξοδος» να πετύχει τους στόχους της, έτσι ώστε μέχρι το 2026 να έχει καταστεί ένα σύγχρονο μουσείο πόλεως για να καταδεικνύει με αυτό τον τρόπο περίτρανα την ένδοξη ιστορία μας και το λαμπρό παρελθόν μας».
Το απόγευμα της Κυριακής, στον Ιερό Ναό Αγίας Παρασκευής Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου, ο Σεβασμιώτατος, ενόψει της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, ολοκλήρωσε την σειρά των εσπερινών κηρυγμάτων που πραγματοποιούσε την φετινή χρονιά εναλλάξ στο Μεσολόγγι και στο Αγρίνιο, με θέμα τους Μακαρισμούς από την επί του Όρους ομιλία του Χριστού. Το τελευταίο εσπερινό κήρυγμα στο Αγρίνιο πραγματοποιήθηκε την περασμένη Κυριακή 3 Μαρτίου 2024 στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Ζωοδόχου Πηγής.
