Καθώς βάδιζα την οδό Λόρδου Βύρωνος της Πόλης μας και περνούσα μπροστά από το Υποκατάστημα της Εθνικής Τραπέζης είδα ένα πλήθος ατόμων να περιμένει υπομονετικά στη σειρά προκειμένου να εξυπηρετηθεί από τα εκεί ΑΤΜ.
Μεταξύ των αναμενόντων διέκρινα και ένα πρόσωπο που κατά το παρελθόν ήταν ο Διευθυντής του Υποκαταστήματος, αυτός που φρόντισε για την ανακαίνισή του και στη συνέχεια, όταν προήχθη διετέλεσε Επιθεωρητής των Υποκαταστημάτων της Εθνικής Τραπέζης εις ολόκληρον τη Δυτική Ελλάδα με έδρα την πόλη των Ιωαννίνων.
Όταν τον είδα να περιμένει στη σειρά υπομονετικά, τον πλησίασα και του είπα: «Κύριε Διευθυντά και σεις στη σειρά; Δεν υπήρχε άλλος τρόπος να εξυπηρετηθήτε»; Η απάντησις του ήταν κοφτή. «Ο καθ’ ένας με τη σειρά του. Στη ζωή δεν πρέπει να υπάρχουν πρωτεία και εξαιρέσεις. Όλοι είμαστε το ίδιο. Τα αξιώματα είναι όλα προσωρινά και αλλοίμονο σ΄ εκείνους που μπερδεύουν τον εαυτό τους με αυτά». Τη τιμή αλλήλους προηγούμενοι (Ρωμ. 12,10) δεν λέει η Αγία Γραφή; Γιατί να παραβώ την Θεία εντολή και να αποτελέσω εξαίρεση;
Όταν άκουσα την αποστομοτικήν αυτή απάντηση, ο νους μου αμέσως πέταξε στα όσα πάλι η Αγία Γραφή τονίζει περιγράφοντας τη ζωή και συμπεριφορά των Φαρισαίων που ζητούσαν πρωτοκαθεδρία και τους οποίους ο Χριστός εταλάνισε και ελεεινολόγησε με τα συνταρακτικά εκείνα «ουαί», ότι «φιλούσι την πρωτοκαθεδρίας εν τοις δείπνοις και ταις συναγωγαίς και τους ασπασμούς εν ταις αγοραίς» (Ματθ. ιγ 6-7).
Αλήθεια, αν όλοι μας σκεπτόμεθα και ενεργούσαμε όπως ο συντοπίτης μας τέως Επιθεωρητής της Εθνικής Τράπεζας ο αγαπητός κ. Δημήτριος Μ…. η ζωή μας δεν θα ήταν καλύτερη και η εξυπηρέτησις μας γρήγορη; Γιατί λοιπόν παντού βιασύνη; Είθε το ζηλευτό παράδειγμα του συντοπίτη μας να εύρη μιμητάς. «Ουαί τοις απολελεκόσι την υπομονήν» (Σειραχ β’2). «Υπομονής χρείαν έχομεν». «Εν τη υπομονή κτήσασθε τας ψυχάς υμών» (Λουκ. 21,19), τονίζει ο Χριστός.
Θεόδωρος Βλαχόπουλος
Θεολόγος
