Του Βασίλη Μπρούμα
Χτυπημένο σκληρά από πολλές πλευρές, το Μεσολόγγι έχει υποστεί τόσες ζημιές που τίποτα δεν θα ‘πρεπε να σταματά τον κόσμο του από το να βγει μαζικά στους δρόμους (και με τα τρακτέρ) ζητώντας από την κυβέρνηση να πράξει το χρέος της για το Πρωτοδικείο και το Νοσοκομείο της πόλης και, ταυτόχρονα, να κάνει επιτέλους κάτι, ώστε να προστατευτεί ο πρωτογενής τομέας και να υποστηριχθούν οι παραγωγοί συνολικά, πριν να είναι πολύ αργά.
Το Μεσολόγγι πρέπει να διοργανώσει διαδηλώσεις που να προκαλέσουν αναστάτωση. Να αναζητήσει μαζική δημόσια στήριξη σ’ αυτές τις διαμαρτυρίες του. Δεν απομένει παρά ο ξεσηκωμός της οργισμένης μεσολογγίτικης κοινωνίας (αγροτιάς, νεολαίας, εργαζομένων), που τροφοδοτείται από το ευρύτερο κύμα κοινωνικής δυσαρέσκειας. Αυτή η οργή σιγοκαίει εδώ και χρόνια στο Μεσολόγγι και την ευρύτερη περιοχή του. Έχουν συντελεστεί πολλά στραβά κι ανάποδα σε βάρος του. Οι διαδηλώσεις αφορούν το μέλλον του Μεσολογγίου και της ζωής των ανθρώπων του που απειλούνται σοβαρά από όσους δεν σέβονται κανενός είδους ηθικούς, πολιτικούς, δημοκρατικούς και κανόνες δικαίου.
Οι μεσολογγίτικες κινητοποιήσεις, εν μέσω άλλων ευρύτερων διαδηλώσεων αγροτών, φοιτητών, υγειονομικών έχουν ιδιαιτέρως επείγοντα ηθικά πολιτικά χαρακτηριστικά.
Κανείς δεν πέφτει πια από τα σύννεφα. Να αγριέψουν οι αντιδράσεις του κόσμου του Μεσολογγίου μπροστά στην παρατεταμένη αδράνεια, αν όχι την κυνική άρνηση της κυβέρνησης να δώσει προτεραιότητα σε κανόνες, αρχές κι αξίες της ιστορίας, της δημοκρατίας και της ηθικής.
Η κυβέρνηση έχει υποχρέωση με βάση τους θεσμικούς κανόνες, το εθνικό δίκαιο και την Ιστορία να προστατεύσει και να στηρίξει την Έδρα της Περιφερειακής Ενότητας, την Ιερή Πόλη Μεσολογγίου. Το ιστορικό Πρωτοδικείο της και το πολύτιμο και ζωτικό Νοσοκομείο της, τους ανθρώπους της συνολικά. Να σταματήσει η ρημαγμένη πια αυτή πόλη κι ευρύτερη περιοχή να βιώνει τη μια καταστροφή μετά την άλλη δίχως ορατό τέλος. Εάν τυχόν δεν διατηρήσουν το Πρωτοδικείο και συνεχίσουν να υποβαθμίζουν το Νοσοκομείο στο Μεσολόγγι, ο έξω κόσμος πρέπει να γίνει μάρτυρας του κυβερνητικού εθνικού εγκλήματος της ασέβειας και κτηνωδίας προς ιερά και όσια.
φρίττει κανείς με το αδιανόητο θράσος του δημάρχου Αγρινίου, που απέναντι στην ευγενική στάση και τα «ανώτερα μαθηματικά» του δημάρχου της πρωτεύουσας και Ιερής Πόλης Μεσολογγίου, καταλαβαίνει και απαντά μόνο με απλή αριθμητική, υπολογίζοντας το … άθροισμα Λειβαδιάς, θήβας και Μεσολογγίου, λέει, μικρότερο από αυτό του Αγρινίου. Τι να του απαντήσει τώρα κανείς… Όλοι αυτοί βέβαια ολοένα και αποθρασύνονται, ξεπερνώντας κάθε όριο με την εξοργιστική συνενοχή και ανοχή της κυβέρνησης.
Οι τοπικοί βουλευτές της κυβέρνησης να πάψουν να είναι αδιάφοροι και να κρύβονται οχυρωμένοι στη λογική ότι «όλα τα θέματα πολιτικά κρίθηκαν στις εκλογές». Εξακολουθούμε να πιστεύουμε, και περιμένουμε να το δείξουν, ότι έστω σε έναν κάποιο βαθμό οι συγκεκριμένοι δεν είναι ξένοι πλέον με έννοιες όπως ήθος, αλληλεγγύη, συμπάθεια, αξιοπρέπεια, τιμή καθήκον, σεβασμός. Αλλά κι αν τυχόν αυταπατόμαστε, τουλάχιστον εμείς εδώ θα συνεχίσουμε να δείχνουμε σε όλους πώς πρέπει να ομιλούν και να ενεργούν οι ελεύθεροι άνθρωποι, αλλά και οι αδικημένοι.
