Στην Ημερίδα, με τίτλο «Προστασία Οικοσυστημάτων. Πηγή Ζωής και Παραγωγής Πλούτου» που διοργάνωσε η Αιτωλική Αναπτυξιακή, στην Ιερά Πόλη του Μεσολογγίου παρέστη και απηύθυνε χαιρετισμό ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Δαμασκηνός, την Παρασκευή 24 Νοεμβρίου 2023.
Η Ημερίδα πραγματοποιήθηκε στο Διοικητήριο Π. Ε Αιτωλοακαρνανίας στο Μεσολόγγι με τη συμμετοχή του Υφυπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, κ. Σταύρου Κελέτση, του Αντιπεριφεριφερειάρχη κ. Θανάση Μαυρομμάτη, του Δημάρχου Ναυπακτίας κ. Βασίλη Γκίζα και εκπροσώπων των τοπικών φορέων.
Ακολουθεί ο χαιρετισμός του Σεβασμιωτάτου.
«Με πολλή χαρά απευθύνω τον χαιρετισμό αυτόν προς το συνέδριό σας. Όντως, διακατέχομαι από βαθιά ικανοποίηση, οφειλόμενη μάλιστα σε δύο αιτίες:
Πρώτον, διότι ο ευλογημένος αυτός τόπος, του οποίου πρόσφατα ανέλαβα την διαποίμανση, διαθέτει ανθρώπους με γνώσεις, ειλικρινές ενδιαφέρον και ευαισθησία, προκειμένου να τεθούν στέρεες βάσεις για δράσεις προστασίας του περιβάλλοντος. Το πόσο πολύτιμες είναι τέτοιες πρωτοβουλίες επιβεβαιώνεται από τα πορίσματα κορυφαίων επιστημόνων σε όλο τον κόσμο, οι οποίοι μας διαβεβαιώνουν πως μας δίδεται η τελευταία ίσως ευκαιρία πριν την ανεπανόρθωτη αλλοίωσή του, η οποία θα κρίνει τις συνθήκες ζωής πολλών επόμενων γενεών. Είναι μάλιστα ιδιαίτερα σημαντικό πως η σημερινή πρωτοβουλία προέρχεται από ανθρώπους του μόχθου, όπως είναι οι αλιείς, δηλαδή από εκείνους, των οποίων η εμπειρία αποτελεί πολύτιμη πρώτη ύλη διαμόρφωσης ρεαλιστικών προτάσεων και λύσεων.
Υπάρχει, όμως, και κάτι δεύτερο, το οποίο με γεμίζει, πέρα από ικανοποίηση, και με πολλή ελπίδα: αισθάνομαι πως σήμερα, αξιότιμε κύριε πρόεδρε και αγαπητοί σύνεδροι, αλλάζετε την ατζέντα της καθημερινότητας. Μιας καθημερινότητας, η οποία διαρκώς σπαταλιέται στα εφήμερα και τα ασήμαντα, απωθώντας και αποσιωπώντας τα ουσιώδη της ζωής μας. Και τί ουσιωδέστερο μπορεί να υπάρξει από τον προβληματισμό σχετικά με την επιβίωσή μας σε αυτή τη γη, αλλά και την παράδοσή της στις επόμενες γενεές, οι οποίες, πολύ φοβούμαι πως θα κληθούν να καταβάλλουν ακριβό τίμημα για λάθη και παραλείψεις της δικής μας γενιάς;
Βασικό στοιχείο της ορθόδοξης θεολογίας αποτελεί η στενή σύνδεση της ανθρώπινης ύπαρξης με το φυσικό περιβάλλον. Αυτή η αλληλεπίδραση δεν έχει να κάνει μόνον με μία βιολογική ισορροπία, η οποία, βεβαίως, είναι απαραίτητη για την επιβίωση μας. Περισσότερο αφορά την ψυχική και πνευματική ισορροπία του ανθρώπου, η οποία αποδεδειγμένα διαταράσσεται, όταν το φυσικό περιβάλλον μέσα στο οποίο ζει, πληγώνεται βάναυσα και, συχνά, ανεπανόρθωτα.
Όντως, το περιβάλλον μας επηρεάζει. Κι εκείνο όμως με τη σειρά του επηρεάζεται από τις δικές μας ενέργειες, οι οποίες καθορίζονται από τις αρχές και τις αξίες μας. Οι προτεραιότητές μας σε πνευματικό επίπεδο διαμορφώνουν μία συνολική στάση ζωής η οποία δεν είναι δυνατόν να μην επηρεάζει το περιβάλλον, δηλαδή το πεδίο, επί του οποίου υλοποιούνται οι εσωτερικές επιλογές μας. Σε αυτό το επίπεδο πρέπει να αναζητήσουμε την αιτία μιας βάναυσης συμπεριφοράς προς τον κόσμο στον οποίο ζούμε. Συμπεριφοράς που συχνά αγγίζει τα όρια της αυτοκαταστροφής. Με άλλα λόγια, η επέμβαση του ανθρώπου στο φυσικό περιβάλλον αποκαλύπτει ουσιαστικά την ίδια του την ψυχή, η οποία, συχνά, διακατέχεται από προβληματικές καταστάσεις, αυτές δηλαδή, τις οποίες στην Εκκλησία χαρακτηρίζουμε ως πάθη, όπως η απληστία, η έλλειψη ενσυναίσθησης και αγάπης προς τους ανθρώπους και την κτίση, όπως και η παντελής αδιαφορία για το κοινό καλό.
Για τους λόγους αυτούς, πιστεύω ακράδαντα πως η προστασία του περιβάλλοντος απαιτεί πολυεπίπεδη αντιμετώπιση, η οποία πρέπει να στηριχτεί σε δύο πυλώνες: Αφ’ ενός στα πορίσματα και τα μέσα, τα οποία παρέχει η σύγχρονη επιστήμη, αλλά και αφ’ ετέρου στη διαμόρφωση ενός νέου τύπου πολίτη, τον οποίο θα χαρακτηρίζουν η έμπνευση η προερχόμενη από συλλογικά οράματα, η ευγνωμοσύνη για το δώρο της δημιουργίας το οποίον παρέδωσε ο Θεός τον άνθρωπο ως ένα κορυφαίο καλλιτεχνικό δημιούργημα, αλλά και η βαθιά ευθύνη, η οποία επειγόντως πρέπει να αρχίσει να διαποτίζει τις δράσεις όλων μας και ιδιαίτερα των νέων ανθρώπων.
Διακατέχομαι από την βαθιά πεποίθηση πως επιβάλλεται μία επείγουσα συνεργασία κοινωνικών, επιστημονικών και πνευματικών φορέων, με σκοπό να διατηρήσουμε ζωντανό και υγειές αυτό, το οποίο αποτελεί ουσιαστικά τη βάση κάθε ανθρώπινης δραστηριότητας, δηλαδή το περιβάλλον, τον οίκο μας, το σπίτι μας. Μόνον η ανθρώπινη λογική εμπλουτισμένη από μία ανώτερη πνευματικότητα αρχών και αξίων είναι σε θέση να δώσει στην οικο-λογία το αληθινό βάθος και το πραγματικό της νόημα. Στην προσπάθεια αυτή, σας παρακαλώ να θεωρήσετε δεδομένη την προθυμία μου για κάθε μορφή συνεργασίας, όπως και τις ευχές μου για την μεγαλύτερη δυνατή επιτυχία του συνεδρίου σας».
