Η Ηγουμενίτσα, όπως κάθε πόλη, ζει και αναπτύσσεται με τη συμβολή των ανθρώπων της. Ωστόσο, παρά την οικοδομική και οικονομική της ανάπτυξη, υστερεί στην πολιτιστική της ανάπτυξη.
Ένας ερασιτέχνης ξυλογλύπτης, ο κ. Τάσος Σιδηρόπουλος, που ζει και εργάζεται στην Ηγουμενίτσα εδώ και 9 χρόνια, αντίκρισε την έμπνευση και την τέχνη σε κάτι που άλλοι θα θεωρούσαν απλά προβληματικό.
Στην πόλη και την ευρύτερη περιοχή υπάρχουν δεκάδες νεκροί κορμοί δέντρων, κυρίως πλατάνων, που κόπηκαν λόγω της ασθένειας του μεταχρωματικού έλκους.
Δύο από αυτούς τους κορμούς που παρέμεναν κουφάρια στον ποδηλατόδρομο της πόλης, αποτέλεσαν την πηγή της έμπνευσης για τη δημιουργικότητα του κ. Σιδηρόπουλου. Με μεράκι και πολλή δουλειά του έδωσε ξανά «ζωή». Μετέτρεψε – αφιλοκερδώς – τον έναν κορμό σε θρόνο με το όνομα: “Ο Θρόνος του Οδυσσέα”, ενώ στον άλλον σκάλισε ένα γλυκό σκιουράκι. Αυτές οι δημιουργίες έδωσαν νέα αίγλη στον πολυσύχναστο ποδηλατόδρομο της πόλης και έγιναν αξιοθέατα που προσέχουν και θαυμάζουν ντόπιοι και επισκέπτες.
Με στόχο, να εμπνεύσει και άλλους καλλιτέχνες, ώστε η πόλη να μεταμορφωθεί σε ένα υπαίθριο καλλιτεχνικό εργαστήρι, ο κ. Σιδηρόπουλος, συνεχίζει να φροντίζει τα έργα του και όλοι περιμένουν την επόμενη εικαστική του παρέμβαση.
Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι τέτοιες πρωτοβουλίες, που αναδεικνύουν το πολιτιστικό υπόβαθρο μιας περιοχής, δίνοντας παραδείγματα και δημιουργώντας πρότυπα, υπάρχουν σε πολλές πόλεις της Ευρώπης.
Εκεί τυγχάνουν της υποστήριξης των τοπικών αρχών, κυρίως της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, με αποτέλεσμα θαυμαστά έργα να στολίζουν τις πόλεις, δείχνοντας το βάθος του πολιτιστικού γίγνεσθαι των τοπικών κοινωνιών.
Πηγή φωτογραφιών: Κώστας Τσώνης / thesprotikoiantilaloi.gr
