Του Βασίλη Μπρούμα
Έπρεπε να γίνει και έγινε μάλιστα στην ώρα του, σήμερα: Ο Σπύρος Κέκελος, ο Νίκος Μαρκαντώνης και ο Χρήστος Τζαμαλής, Διευθυντές της Xειρουργικής, της Oρθοπαιδικής και της ΩΡΛ κλινικής αντίστοιχα του Γενικού Νοσοκομείου Μεσολογγίου “ΧΑΤΖΗΚΩΣΤΑ” τιμήθηκαν για την πολύχρονη προσφορά τους στη δημόσια υγεία, με την ευκαιρία της αφυπηρέτησής τους, στην αίθουσα εκδηλώσεων του Νοσοκομείου. Τη σχετική πρωτοβουλία έλαβε ο διοικητής της Νοσηλευτικής Μονάδας, Πάνος Παπαδόπουλος, εγκαινιάζοντας από φέτος τη βράβευση προσωπικοτήτων που διαχρονικά στήριξαν τη δημόσια υγεία και αφήνουν ακόμη και σήμερα με τον επαγγελματισμό και το ήθος τους μια πολύτιμη παρακαταθήκη στην ιστορία του Νοσοκομείου Μεσολογγίου.
Οι τρεις εκλεκτοί συνάδελφοι, με την αξιοσύνη, την εργατικότητα και την αφοσίωσή τους, μέχρι αυτοθυσίας, στο ιερό καθήκον της εξυπηρέτησης του πάσχοντος συνανθρώπου, δεν έχουν κερδίσει επάξια μόνο την αναγνώριση, τον σεβασμό, την εκτίμηση και την αγάπη όλων. Παράλληλα, ως σημαντικοί άνθρωποι, ξεχωριστές, προικισμένες και χαρισματικές προσωπικότητες, αποτελούν ζωντανά παραδείγματα προς μίμηση, πλούσιες και πολύτιμες πηγές έμπνευσης για τους νεότερους, καθοδηγητές με το παράδειγμά τους στους αγώνες υπεράσπισης, στήριξης και ανάπτυξης του Νοσοκομείου. Επί πολλά χρόνια ανέπτυξαν πρωτοβουλίες, εισήγαγαν καινοτομίες στον τομέα τους, προασπίστηκαν την ολοκληρωμένη νοσοκομειακή φροντίδα, τις καλές ιατρικές πρακτικές, την υψηλή ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών. Επιδεικνύοντας ταυτόχρονα ανθρώπινη και κοινωνική ευαισθησία μαζί με αυτονόητη αυτοπεποίθηση, θάρρος, αποφασιστικότητα, ικανότητα στη λήψη ορθών αποφάσεων και διαχείριση δύσκολων καταστάσεων, παρέχοντας το αίσθημα της ασφάλειας στην ευρύτερη κοινωνία και μια ισχυρή αίσθηση ταυτότητας στο Νοσοκομείο.
Έχω την χαρά και την τιμή να συνδέομαι μαζί τους, πέρα από τη συνεργασία μας επί ιατρικών θεμάτων, με προσωπική φιλία και με κοινές εν πολλοίς αντιλήψεις για τα νοσοκομειακά και τα δημόσια εν γένει πράγματα. Έχω νοιώσει κι έχω θαυμάσει πολλές φορές την ανθρώπινη γνήσιότητά τους, την αλήθειά τους, τη βαθιά αίσθηση δικαιοσύνης που τους διακατέχει, την ωραιότητα των προσωπικοτήτων τους, εμπλουτιζόμενος από τις πολύτιμες, ενδιαφέρουσες και χρήσιμες εμπειρίες τους επί πολλών θεμάτων. Υπηρετώντας και οι τρεις τον χειρουργικό τομέα, δεν θα μπορούσαν παρά να είναι ευθείς, ακριβείς, συγκεκριμένοι, πρακτικοί, αποτελεσματικοί σε όλα τους. Και πράγματι έτσι είναι.
Νομίζω πως η αφυπηρέτησή τους από τον δημόσιο τομέα δεν ταυτίζεται σε καμία περίπτωση με τη συνταξιοδότηση δημοσίων υπαλλήλων. Πέρα από το ότι οι τρεις Διευθυντές ιατροί δεν κοίταξαν ποτέ ωράριο, σαββατοκύριακα, αργίες κ.λπ, και όχι μόνο λόγω του υψηλού αισθήματος ευθύνης που τους διακατέχει, αλλά το μυαλό, η ψυχή, η καρδιά και τα χέρια τέτοιων ανθρώπων προορίζονται για πολλές μάχες και νίκες και βραβεία ακόμα στη ζωή με τα δύσκολα, τα επικίνδυνα, τα πολύτιμα. Μέσα από αυτά θα συνεχίσουν να ζουν και να δίνουν ζωή και χαρά σε πολλούς άλλους. Ο Σπύρος, ο Νίκος και ο Χρήστος έδειξαν επιπλέον και σε όσους μένουμε ακόμη πίσω, πώς να φύγουμε κι εμείς από το Νοσοκομείο όταν έρθει η σειρά μας: Με αξιοπρέπεια, περήφανα και το κεφάλι ψηλά. Την ευγνωμοσύνη και την αγάπη μας μας για “τα παιδιά” με τα χρυσά χέρια, τη μεγάλη καρδιά και την καθαρή ματιά.
