Λίγες σκέψεις για τα τεράστια θέματα που ενέσκηψαν στην πατρίδα μας για την ονομασία των Σκοπίων και τα επακόλουθα της συμφωνίας των Πρεσπών. Το θέμα ξεκίνησε επί Τίτο όταν το 1946 συνένωσε διάφορες εθνότητες στο όνομα της Γιουγκοσλαβίας. Η νότια περιοχή, του νέου κράτους, των Σκοπίων στα σύνορα με την Ελλάδα είχε παλαιότερα την ονομασία Vardarska Banovina (Επαρχία του Βαρδαρίου). Ο Τίτο έδωσε στην περιοχή το όνομα αρχικά «Λαϊκή Δημοκρατία της Μακεδονίας» και μετά το όνομα «Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας», με απώτερο σκοπό την συνένωση όλων των εδαφών από τα Οθωμανικά Βιλαέτια των περιοχών Μακεδονίας που διασπάσθηκαν το 1912-1913, σε ένα ξεχωριστό κράτος με το όνομα Μακεδονία. Έκτοτε και όσο κρατούσε το ενιαίο κράτος της Γιουγκοσλαβίας ουδέποτε από Ελληνικής πλευράς τέθηκε θέμα διαμαρτυρίας για την ονομασία. Αυτό ήταν το πρώτο πολιτικό λάθος. Το 1991 πλέον με τον διαμελισμό του κράτους της Γιουγκοσλαβίας, στο κρατίδιο αυτό με πρωτεύουσα τα Σκόπια, δεν έδωσαν το αρχικό ιστορικό τους όνομα, της προέλευσής τους, δηλαδή Vardarska Banovina. Για τους ίδιους λόγους, με του πρώην Γενικού Γραμματέα τους Τίτο, περιέκοψαν τα προσθετικά «Λαϊκή Δημοκρατία ή Σοσιαλιστική Δημοκρατία» και κράτησαν μόνο το όνομα «Μακεδονία». Συνάμα ξεκίνησαν εθνικιστές της μικρής αυτής νέας χώρας μια ξέφρενη προπαγάνδα παραποίησης της ιστορίας με την σύνταξη νέου συντάγματος, έκδοση σχολικών βιβλίων και χαρτών, ονομασίες οδών, πλατειών και αεροδρομίου, ψευδεπίγραφων πινακίδων και κιτς αγαλμάτων, κτιρίων με σκοπό να δημιουργήσουν νέα ιστορία την ονομαζόμενη Σλαυομακεδονική Ιστορία με βάση την λαμπρή αρχαία Ελληνική Μακεδονία των Φιλίππου Β΄ και Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Στις 16 Δεκεμβρίου 1991 η ΕΟΚ πήρε απόφαση μετά τις ενέργειες της Ελληνικής πλευράς να μην εισαχθεί η νέα αυτή χώρα των Σκοπίων στους κόλπους της με την ονομασία «Μακεδονία». Η ίδια θέση διατυπώθηκε και μετά την κοινή σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών υπό του Προέδρου της Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Καραμανλή στις 13 Απριλίου 1992. Έτσι κινήθηκαν και οι Ελληνοαμερικάνοι με τον Πρόεδρο τότε Κλίντον για το νέο κρατίδιο, να μην πάρει το όνομα «Μακεδονία» αλλά και ούτε παράγωγο με το όνομα αυτό. Όμως σε όλες τις αναφορές μας, από τότε για το κρατίδιο αυτό, υιοθετήσαμε να το ονομάζουμε FYROM (πΓΔΜ) που περιείχε το όνομα Macedonia. Αυτό ήταν το δεύτερο ολέθριο λάθος. Ακόμη και το 2009, μετά ένα χρόνο από τη συνάντηση του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι, αντί να κάνουν προσπάθειες εφαρμογής των αποφάσεων του ΝΑΤΟ, αυτοί εκδίδουν βιβλία της ΣΤ΄ Δημοτικού και Α΄ Γυμνασίου, που παραπλανούν την παιδική ηλικία. Είναι π.χ. σαν να ήθελαν οι νεότουρκοι μετά την καταστροφή και τον ξεριζωμό της Σμύρνης, που κατέλαβαν και εποίκισαν στην πόλη, να ονομαστούν Ίωνες. Οι κάτοικοι του κρατιδίου των Σκοπίων έχουν ποτιστεί πλέον με φανατισμό από την παιδική τους ηλικία, ότι είναι απόγονοι του μεγάλου Αλεξάνδρου. Τόσα Αρχαία ευρήματα, αγάλματα, πινακίδες-νομίσματα με την ελληνική γλώσσα, Μακεδονικά ανάκτορα, στην κατασκευασμένη ιστορία τους τα ξεπερνούν. Ανασκαφές στο χώρο όπου σήμερα ζουν θα αποδείκνυε την αλήθεια.
Το τρίτο πολιτικό λάθος ήταν όταν στο Βουκουρέστι το 2008 σε κοινή σύσκεψη χωρών του ΝΑΤΟ η Ελληνική πλευρά αποδέχθηκε μια σύνθετη ονομασία των Σκοπίων με το όρο «Μακεδονία», αλλά βέβαια με τη λήψη μιας σειράς μέτρων καλής θελήσεως και καλής γειτονίας από την πλευρά των Σκοπίων. Από αυτά, τα κυριότερα είχαν να κάνουν με την τροποποίηση του Συντάγματός τους, την άρση των σχολικών ιστορικών βιβλίων που περιλάμβαναν χάρτες μιας Σλαβικής Μακεδονίας με όρια μέχρι τη Θεσσαλονίκη και γενικά σε πολιτικό επίπεδο τη σύναψη σχέσεων καλής γειτονίας με την ξεκάθαρη απάλειψη αλυτρωτικών βλέψεων προς την βόρεια εδαφική μας έκταση, την Ελληνικότατη Μακεδονία. Και ερχόμαστε σήμερα στο 2018 που μέχρι τον Ιούλιο έπρεπε, απαίτηση του ΟΗΕ, να λήξει το θέμα της ονομασίας κοινά αποδεκτό και από τις δύο πλευρές, της Ελλάδας και των Σκοπίων. Έτσι υπογράφτηκε άρον-άρον η συμφωνία των Πρεσπών λες και δεν είχαμε άλλη εναλλακτική λύση για το κρατίδιο αυτό από την ονομασία «Βόρειος Μακεδονία». Έλειπε όμως από ην Ελληνική πλευρά το αισθητήριο να προβλέψει τα επακόλουθα που θα αξίωναν οι Σκοπιανοί, όπως το θέμα της γλώσσας και της Εθνότητας.
Κύριε Μπουτάρη, λίγο πριν την υπογραφή των Πρεσπών, αναφερθήκατε σε κάποια ποσοστά της Μακεδονίας. Είπατε ότι μετά τους βαλκανικούς πολέμους του 12΄-13΄δόθηκε στη Ελλάδα από την ονομαζόμενη Μακεδονία ποσοστό 51% και τα υπόλοιπα στις τρεις χώρες Αλβανία Γιουγκοσλαβία και Βουλγαρία. Από ποια Μακεδονία εννοούσατε κύριε Μπουτάρη; Ρωτήσατε ιστορικούς ποια ήταν τα όριά της Μακεδονίας; Για ποιους αιώνες λέγατε; Για τον 7ο αιώνα π.Χ. του βασιλιά Περδίκα Α΄ των Μακεδνών –Μακεδόνων που ξεκίνησαν από την Πίνδο προς Βορρά; Μήπως για τα όρια που δημιούργησαν στους μεταγενέστερους αιώνες, ορισμένοι από τους βασιλείς τους, όπως ο Φίλιππος Α΄ (621-588 π.Χ.), ο Περδίκας Β΄(448-413 π.Χ), ο Αμύντας Α΄(393-369π.Χ), ο Φίλιππος Β΄(359-339π.Χ) ως ο συνημμένος χάρτης ή ο υιός του Μέγας Αλέξανδρος (336-323π.Χ) με τη απέραντη μακεδονική αυτοκρατορία; Για όλους αυτούς σε όλα τα νομισματικά μουσεία του κόσμου τις πιο περίοπτες θέσεις κοσμούν μόνο τα Ελληνικότατα νομίσματα με Ελληνική γραφή.
(εικ.1)
Για πέντε αιώνες μέχρι που ανέλαβε ο φίλιππος Β΄ τα όρια της Μακεδονίας αυξάνονταν ή μειώνονταν ανάλογα με τις επιδρομές που έκανε ή δέχονταν από βόρειους λαούς κυρίως τους Ιλλυρίους ή Σλάβους. Και σε αυτή τη περίπτωση, όπως φαίνεται στον χάρτη (εικ.1), η σημερινή Μακεδονία που μας ανήκει κατέχει έκταση πάνω από 80%. Ή μήπως εννοούσατε την Μακεδονία του Μεγάλου Αλέξανδρου που κατελάμβανε όλες τις βαλκανικές χώρες; Τότε και οι τρεις χώρες στη επικράτεια του, Αλβανία , Σερβία (Σκόπια) και Βουλγαρία σήμερα θα αντιμάχονταν ποια θα έπαιρνε το όνομα της Μακεδονίας. Τα όρια κ. Μπουτάρη ήταν ρευστά. Το 51% του 12΄-13΄ που αναφερθήκατε προήλθε από το Βιλαέτι (περιφέρεια) της οθωμανικής Αυτοκρατορίας και όχι από τα όρια της Αρχαίας Μακεδονίας, έστω και αυτής του Φιλίππου Β΄. Οι Οθωμανοί από το 1800 μέχρι το 1912 έβαλαν για διοικητικούς τους λόγους, ως όρια μέχρι τα Σκόπια (πόλη που έγινε πολύ μεταγενέστερα, επί Ρωμαϊκής εποχής). Έτσι προέκυψαν τα ποσοστά από την Οθωμανική διαίρεση και όχι από το κράτος των αρχαίων Μακεδόνων. Εάν οι Τούρκοι συμπεριλάμβαναν στο βιλαέτι της Μακεδονίας τις προηγούμενες αναφερόμενες χώρες (Αλβανία Γιουγκοσλαβία Βουλγαρία) όπως αυτές βρίσκονταν στα όρια του κράτους του Μεγάλου Αλεξάνδρου τότε θα μιλούσαμε για ποσοστό της Μακεδονίας στην Ελλάδα λιγότερο από 20%.
Οι βόρειοι γείτονές μας στα Σκόπια από το 1946 και μετά προσπαθούν με απίθανους τρόπους να πλαστογραφήσουν την αληθινή ιστορία της περιοχής, ιστορία που στηρίζεται σε ευρήματα 2.500 χρόνων.
Εκμεταλλευόμενοι οι σκοπιανοί τη συμφωνία των Πρεσπών με τον «αρχιτέκτονά» τους Ζάεφ και τον δικό μας «ανιστόρητο» Πρωθυπουργό, βαυκαλίζονται ότι η σλαβική γλώσσα τους, όπως την ονόμασαν, είναι η Μακεδονική και το έθνος τους το Μακεδονικό, ξένα προς την Ελλάδα.
Που την βρήκαν την γλώσσα τους, οι πρόγονοι του Ζάεφ, για να είναι υπερήφανοι οι σύντροφοί του; Θα τρίζουν τα κόκαλά τους με αυτά που ισχυρίζονται σήμερα οι απόγονοί τους. Η Μακεδονική γλώσσα είναι μία και είναι η Ελληνική. Δεν υπάρχει ιδιαίτερη γλώσσα που να την βαφτίζουν Μακεδονική και συγκεκριμένα η σλαβική γλώσσα που ομιλούν. Η Μακεδονική γλώσσα είναι η γλώσσα όλου του αρχαίου κόσμου από την Ιβηρική χερσόνησο μέχρι Ινδίες και από το Ρουμανία-Πόντο μέχρι την Αίγυπτο. Η γλώσσα όλης της αυτοκρατορίας του μεγάλου Αλεξάνδρου, η Ελληνική γλώσσα.
(εικ.2). Νόμισμα «Κοινόν Μακεδόνων» 185-168π.Χ. επί του τελευταίου Μακεδόνα Βασιλέως Περσέως, με Ελληνική γραφή.
Ας μας δείξουν οι σκοπιανοί μόνο ένα νόμισμα της Μακεδονίας με την γραφή που μιλάνε, από τα χιλιάδες νομίσματα που έχουν χαραχθεί και εκτυπωθεί σε όλο τον Μακεδονικό χώρο ακόμα και στην περιοχή όπου ζούνε.
(εικ.3) Κοινόν Μακεδόνων 3ος αιών μ.Χ. επί Ρωμαϊκής εποχής.
Από τότε που έχουν εμφανιστεί οι Μακεδόνες στον Ελλαδικό χώρο έχει βρεθεί πουθενά κάτι άλλο με άλλη γραφή εκτός από την Ελληνική; Ας μας απαντήσουν οι Σλάβοι Σκοπιανοί.
Δεν υπάρχει καλύτερο, ιστορικό τεκμήριο, από το νόμισμα. Έχουν βρεθεί νομίσματα με αποτυπωμένες τις λέξεις ΚΟΙΝΌΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ.
(εικ.4) Κοινόν Μακεδόνων επί Γορδιανού Γ΄238-244μ.Χ.
Οι Ρωμαίοι επί της δικής τους Ρωμαϊκής εποχής από σεβασμό προς τον Ελληνικό πολιτισμό μέσα στην επικράτειά τους, στον Μακεδονικό χώρο, εκτύπωναν νομίσματα με Ελληνική γραφή. Παράδειγμα τα συνημμένα δύο νομίσματα με την γραφή ΚΟΙΝΟΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ. Το ένα (εικ.3) του 3ου αιώνα μ.Χ. και το δεύτερο επί αυτοκράτορα Γορδιανού το 238-244μ.Χ. Τα νομίσματα που προβάλλονται και λαμπρύνουν περισσότερο από οποιαδήποτε άλλα στις καλύτερες θέσεις, σε όλα τα μουσεία του κόσμου, είναι τα Ελληνικά νομίσματα και ανάμεσα σε αυτά τα Μακεδονικά νομίσματα, με Ελληνική γραφή.
Όσον αφορά το θέμα που προβάλουν ότι το Μακεδονικό Έθνος δεν ήταν Ελληνικό και οι Μακεδόνες δεν ήταν Έλληνες ένα μόνο να λεχθεί. Ο Φίλιππος Β΄ έλαβε μέρος στις τρεις συνεχόμενες Ολυμπιάδες στους ιππικούς αγώνες το 356 π.Χ. το 352 π.Χ. και το 348 π.Χ. όπου αναδείχθηκε νικητής, γιαυτό τα περισσότερα νομίσματά που έκοψε, παριστάνουν στον οπισθότυπό τους έναν ίππο (εικ.5). Αν το Μακεδονικό Έθνος δεν ήταν Ελληνικό και ο ίδιος προσωπικά δεν ήταν Έλληνας δεν ήταν δυνατόν να λάβει μέρος στους αγώνες.
(εικ.5). Φιλίππου 359-336π.Χ.
Τι αλήθεια να μας πουν οι σκοπιανοί. Ακόμα στην χώρα όπου ζουν, την εποχή των αρχαίων Μακεδόνων υπήρχε το βασίλειο της Παιονίας όπου γλώσσα ήταν η Ελληνική. Έχει βρεθεί νόμισμα του αρχαίου βασιλιά τους του Αυδολέοντα με αναγραφή «ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΑΥΔΩΛΕΟΝΤΟΣ» (315-286π.Χ.) με ελληνικότατη γραφή, όπως παρουσιάζεται στο νόμισμα (εικ.6), το οποίο ανήκει στην Άλφα Τράπεζα.
(εικ.6). ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΑΥΔΩΛΕΟΝΤΟΣ
Ποια τέλος πάντων είναι η επιθυμία των Σλάβων Σκοπιανών; Η διαγραφή και καταστρατήγηση της ιστορίας; Εάν μιλούσαν την Ελληνική γλώσσα όπως οι αρχαίοι Μακεδόνες ή οι πρόγονοί τους Παίονες, τότε θα είχαν κάθε λόγο να ζητούν να ονομαστεί η χώρα τους Βόρεια Μακεδονία ως απόγονοι των Μακεδόνων.
Αξίας περίεργο είναι πως η Ακαδημία Αθηνών και το Υπουργείο πολιτισμού δεν πήραν ακόμη θέση σε αυτούς τους ανήκουστους, ανιστόρητους και πρωτοφανείς σκοπιανούς ισχυρισμούς.
Το όνομα που πρέπει να διεκδικήσουν για την χώρα τους είναι ή το όνομα Παιονία που είχαν οι αρχαίοι πρόγονοί τους ή το όνομα που χρησιμοποιούσαν οι πρόσφατοι προγονοί τους, του προηγούμενου αιώνα και ήταν υπερήφανοι γιαυτό, Vardarska Banovina. και τίποτε άλλο.
Ιερή Πόλη Μεσολογγίου Θεόδωρος Μυλωνάς.