Του Βασίλη Μπρούμα
Φίλες και φίλοι, Αν έχουν ακόμη νόημα οι λέξεις, με την τόση κακοποίηση που έχουν υποστεί κι αυτές, τότε και οι λέξεις ‘’Ιερή Πόλη’’ έχουν κι αυτές το δικό τους νόημα, τη σημασία τους, την αξία τους και το περιεχόμενο που [θα έπρεπε να] τους αντιστοιχεί.
Έχουμε, λοιπόν, την ιερή υποχρέωση και ευθύνη, πρώτοι απ’ όλους εμείς που κατοικούμε εδώ, στην πόλη αυτή και στον δήμο, να φαινόμαστε και να είμαστε αντάξιοι του ονόματος και της ιστορίας της.
Όμως, από καιρό τώρα, από χρόνια, τα πράγματα στην πόλη και στον δήμο μας δεν πηγαίνουν καθόλου καλά. Και όσο αυτό δεν γίνεται αντιληπτό από εκείνους που περισσότερο τους αφορά, δηλαδή όλους μας, θα γίνονται χειρότερα.
Ευτυχώς, αυτό που επιχειρούμε εδώ τελευταία είναι, πέραν των άλλων, συναισθηματικά συναρπαστικό, συγκινητικό και μας κάνει να νιώθουμε υπερηφάνεια.
Πρόκειται για ένα διαρκώς ογκούμενο μεσολογγίτικο δημοτικό κίνημα, που γεννήθηκε πέρα από τα πολιτικά κόμματα και τα προσωπικά συμφέροντα, και τις ιδεολογίες, με στόχο να βγει νικητής το Μεσολόγγι.
Το Μεσολόγγι, η σημερινή εικόνα του, που μπορεί και πρέπει να ξαναγίνει, επί τέλους, ένα κανονικό κι εξίσου υπερήφανο με το παλιό κομμάτι της εθνικής μας αυτοεικόνας.
Ας αναρωτηθούν όλοι. Είναι αυτό, όπως είναι σήμερα το Μεσολόγγι, που αξίζει σε κάθε Έλληνα, σε κάθε Ελληνίδα ως ο Ιερός τους Τόπος;
Φίλες και φίλοι, Είμαστε αποφασισμένοι να μην αφήσουμε ποτέ πλέον τους συνδημότες μας, και όλους τους Έλληνες, να ντρέπονται για την εικόνα, από κάθε άποψη, της Ιερής Πόλης της Ελλάδας.
Για να το πετύχουμε αυτό όλοι μαζί, Πυκνώστε ενεργά τις γραμμές μας! Τα λέμε.
