Μια αγάπη δυνατή, που θα βγαίνει μέσα από την καρδιά και την ψυχή μας και όχι μέσα από το μυαλό και τη θεωρία. Διότι η αγάπη του μυαλού και της θεωρίας, είναι αγάπη για το ίδιο συμφέρον.
Η παραβολή του «Καλού Σαμαρείτη» που διαβάζουμε μέσα στην Καινή Διαθήκη, στο Ευαγγέλιο του Αποστόλου Λουκά, μας περιγράφει την σημερινή κατάσταση των ανθρώπων, που το μεγαλύτερο ποσοστό αδιαφορούν τόσο για την αγάπη στον Θεό όσο και για την αγάπη στον συνάνθρωπο.
Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος μας λέει το εξής: Αν επικρατούσε παντού η αγάπη, πόσο διαφορετικός θα ήταν ο κόσμος μας! Αν όλοι έδιναν αγάπη και εισέπρατταν αγάπη, κανένας δεν θα αδικούσε σε τίποτε και οι φόνοι, η βία, οι φιλονικίες, οι πόλεμοι, οι επαναστάσεις, οι κλοπές, οι πλεονεξίες και όλα τα κακά θα εξαφανίζονταν. Ακόμα και το όνομα ”κακία” θα ήταν άγνωστο.
Η αγάπη είναι η πηγή και η ρίζα όλων των αγαθών. Ο Απόστολος Παύλος στην προς Γαλάτας Επιστολή κεφ. ε΄, 22-23, ως πρώτο καρπό του Αγίου Πνεύματος μας γράφει ότι είναι η αγάπη. Πρώτα είναι η αγάπη και μετά είναι η χαρά, η ειρήνη, η μακροθυμία, η χρηστότητα, η αγαθοσύνη, η πίστη, η πραότητα και η εγκράτεια. Υπεράνω όλων είναι η αγάπη.
Οι Πατέρες της Εκκλησίας μας, μέσω των συγγραμμάτων τους, των ομιλιών, των ερμηνειών της Αγίας Γραφής, μας έχουν δώσει αρκετά στοιχεία για την πραγματική έννοια της αγάπης, η οποία ουσιαστικά είναι μια «σχέση-θυσία». Αν δεν υπάρχει αυτή η σχέση-θυσία, τότε δεν μιλάμε για αγάπη αλλά για μια εγωιστική κατάσταση του εαυτού μας.
—
Ιερά Μονή Αγίων Αυγουστίνου Ιππώνος και Σεραφείμ του Σαρώφ
Τρίκορφο Φωκίδος
