«Πρόκειται για ένα φαινόμενο το οποίο σε μια πρώτη ανάγνωση φαίνεται να έχει μια αποτύπωση αυξητική τόσο σε στατιστικές όσο και στην εμπειρική πραγματικότητα, όμως η βία των ανηλίκων και ειδικά η βία των συμμοριών υπήρχε και πολύ πιο πριν» σημείωσε η εγκληματολόγος, Μαρία Αλβανού, μιλώντας στην ΕΡΤ για το θέμα της βίας των ανηλίκων.
«Και θα έλεγε κανείς ότι για την εξήγησή της προσπαθούμε να επιστρατεύσουμε διάφορες θεωρίες και διάφορες οπτικές, γιατί υπάρχουν πολλές παράμετροι που επηρεάζουν το φαινόμενο. Στο εξωτερικό έχουν ασχοληθεί ήδη από τη δεκαετία 80 και 90. Προσπαθούν να εξηγήσουν το φαινόμενο τόσο με σύγκρουση τάξεων τόσο με συγκεκριμένες αστικές ζώνες στις οποίες μπορεί να υπάρχει παραμέληση, οικονομική ανέχεια. Όλες αυτές τις παραμέτρους που έτσι κι αλλιώς βλέπουμε στην εγκληματολογία να προσπαθούν να εξηγήσουν το έγκλημα» πρόσθεσε και συμπλήρωσε πως «απουσία ελέγχου, απουσία όρων που θα μπορούσαν να λειτουργήσουν προληπτικά, το ζήτημα της ταυτότητας και του πώς χτίζεται μια ταυτότητα. Και εδώ θα ήθελα να πω ότι μολονότι είμαστε σε μια εποχή που θεσμικά καταδικάζεται η βία και είμαστε σε κοινωνίες που θεσμικά όντως απαιτούν να βάζουμε τη βία στην άκρη, στην επίλυση διαφορών, παρόλα αυτά η κουλτούρα μας έχει πάρα πολλά στερεότυπα βίας και όταν αυτά έρχονται σε μια εποχή που παιδιά προσπαθούν να χτίσουν ταυτότητα. Και επίσης το φαινόμενο ακριβώς αυτό της ανήλικης βίας, πρέπει να πούμε ότι στατιστικά βλέπουμε για παράδειγμα περισσότερο τη συμμετοχή αγοριών. Σε μια ευαίσθητη ηλικία που κάποιος προσπαθεί να χτίσει ταυτότητα, όταν θεωρεί ότι για την ταυτότητα, για παράδειγμα του άνδρα, πρέπει να είσαι μάγκας, πρέπει να είσαι αυτός που δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί και απαντά με βία στην οποιαδήποτε προσβολή. Όλα αυτά επηρεάζουν δυστυχώς».
Ερωτηθείς σχετικά με τον ρόλο του διαδικτύου τόνισε πως «σε πλειάδα, θα λεγε κανείς, βίαιων αδικημάτων βλέπουμε όντως την επίδραση του διαδικτύου και γενικότερα της βίας που υπάρχει και στον κινηματογράφο και σε μορφές τέχνης, ακόμη και στη μουσική, πολλές φορές συνδεόμενη και με μία, αν θέλετε, υποτίμηση ακόμη και του γυναικείου φύλου».
«Έχουμε περάσει σε μια κοινωνία που βλέπουμε περιστατικά βίας τα οποία τα παιδιά δεν προσπαθούν να χωρίσουν. Για παράδειγμα αυτούς οι οποίοι είναι σε μια συμπλοκή αλλά απλά καταγράφουν για να δείξουν. Είναι η κουλτούρα της εικόνας» πρόσθεσε ακόμη.
Κλείνοντας, η κ. Αλβανού υπογράμμισε πως «τα παιδιά καθρεφτίζουν τους ενήλικες. Υπάρχουν περιστατικά από ενήλικες να είναι με την κάμερα και το κινητό στο χέρι και ακριβώς να κάνουν αυτό το οποίο τα παιδιά βλέπουμε και καταδικάζουμε όταν όταν το πράττουν. Άρα ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Υπεύθυνοι για την ανήλικη παραβατικότητα είμαστε εμείς».
