Σε χθεσινή του ανακοίνωση για τον ΧΥΤΑ, ο σεβαστός και αγαπητός πρώην δήμαρχος Μεσολογγίου Γιάννης Αναγνωστόπουλος αναφέρει μεταξύ άλλων:
«Το 2007 θέσαμε σε λειτουργία τον ΧΥΤΑ. Ένας ΧΥΤΑ που παραδόθηκε στην «διάδοχη» δημοτική αρχή, σε άριστη κατάσταση και με υποδειγματικό τρόπο διαχειριστικής λειτουργία».
Στα πλαίσια του δημοσίου διαλόγου και για την αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας και μόνο, θυμίζω ενδεικτικά τα παρακάτω:
- Ο ΧΥΤΑ δεν είχε παραληφθεί από τη δημοτική αρχή του Γ. Αναγνωστόπουλου. Βρισκόταν σε δοκιμαστικό στάδιο λειτουργίας, ΑΚΟΜΗ, με ευθύνη συγκεκριμένου εργολάβου. Η παραλαβή έγινε από εμάς στο πρώτο εξάμηνο του 2011. Από εκείνο το χρονικό σημείο και μετά λειτούργησε χωρίς εργολάβο και σε 2,5 χρόνια εξοικονομήθηκαν 521.000 €!
- Παρελήφθη:
Α) Με τους εργαζόμενους σε επίσχεση εργασίας και με 1,5 εκατ. ευρώ χρέος προς τον εργολάβο, το οποίο απέρρεε από τη μη τήρηση των συμβατικών υποχρεώσεων του δήμου προς αυτόν για τη διετία 2009 – 2010. Χρέος που πληρώθηκε εξ ολοκλήρου μέχρι το 2013!
Β) Δίχως τον αναγκαίο για την ορθή του λειτουργία μηχανολογικό εξοπλισμό. Ενδεικτικά αναφέρω την αγορά εξοπλισμού ύψους 665 χιλ. ευρώ μέσω του ΕΣΠΑ το 2013, για το σκοπό αυτό.
Γ) Με το πρώτο κύτταρο λειτουργίας σχεδόν κορεσμένο, ένεκα της μη ενδεδειγμένης εναπόθεσης απορριμμάτων. Θυμίζω πως αυτό είχε 10ετή διάρκεια ζωής και όχι 4ετή όπως κατέληξε. Γι’ αυτό και προχωρήσαμε το 2013 στην ένταξη κατασκευής στο ΕΣΠΑ του 2ου και 3ου κυττάρου, ύψους 2 εκατ. ευρώ.
- Όσον αφορά την εναπόθεση των απορριμμάτων του Πύργου το 2009 στο ΧΥΤΑ Μεσολογγίου, ας μην το ανοίξουμε γιατί βρωμάει πολύ! Θυμίζω πως δεν αφορούσε «σχόλια» προς το πρόσωπο του τότε δημάρχου, αλλά επίσημο πόρισμα του ΣΔΟΕ!
- Τέλος και επειδή ο ίδιος χθες ανέφερε πως «οι εικόνες αυτές είναι το αποτέλεσμα είτε της μικροπολιτικής αντίληψης, είτε της ανεπάρκειας, είτε της ανικανότητας των διοικούντων το δήμο Μεσολογγίου από το 2011 και μετά», για την περίοδο 2014 – 2019 ας απαντήσει, αν το επιθυμεί, η δημοτική αρχή αυτής της περιόδου, την οποία πάντως και για να μην έχουμε «μνήμη χρυσόψαρου» υποστήριξε ένθερμα ο Γ. Αναγνωστόπουλος.
Με εκτίμηση
Παναγιώτης Α. Κατσούλης
