«Φτάσαμε με τις σειρήνες. Ταυτόχρονα έφτασε και ο ιδιοκτήτης της εταιρείας ενοικιάσεως των αυτοκινήτων. Έτρεξα, έβγαλα το παιδάκι έξω από την πίσω πόρτα. Ήταν εμφανώς καταβεβλημένο. Το φυσούσα για να το δροσίσω. Το παιδάκι ήταν πολύ ζεστό. Φανταστείτε ότι η θερμοκρασία στο αυτοκίνητο είχε φτάσει στους 50 βαθμούς Κελσίου» δήλωσε στην ΕΡΤ ο Σπύρος Μοίρας.
Ο νεαρός αστυνομικός που συγκίνησε το πανελλήνιο όταν σαν «φύλακας – άγγελος» έσωσε ένα μικρό παιδί από θερμοπληξία ή κάτι χειρότερο όταν οι Δανοί γονείς του το κλείδωσαν εντός του οχήματός τους στη Ζάκυνθο για να πάνε να ψωνίσουν εξιστόρησε στην εκπομπή «Συνδέσεις» το πώς διαχειρίστηκε τη δύσκολη αυτή κατάσταση.
Μιλώντας για το περιστατικό που έλαβε χώρα στο Τσιλιβί, μια τουριστική περιοχή του νησιού ανέφερε ότι αρχικά οι περίοικοι άκουσαν τις φωνές του παιδιού και ειδοποίησαν την αστυνομία. Όπως είπε στους παρουσιαστές της εκπομπής ήταν η πρώτη φορά που βρέθηκε αντιμέτωπος με κάποιο τέτοιο περιστατικό.
Έκλαιγε για τουλάχιστον μισή ώρα
«Το παιδάκι ήταν τρομαγμένο. Κοιτούσε στο κενό σα χαμένο» είπε χαρακτηριστικά για να περιγράψει τις στιγμές αγωνίας που έζησε μέσα στο καυτό από τον ήλιο αυτοκίνητο το νήπιο από τη Δανία που όπως είπε έκλαιγε για τουλάχιστον μισή ώρα.
Όσο για τη στιχομυθία που είχε με τους γονείς ανέφερε ότι όταν κατέφθασαν προσπάθησαν να δικαιολογήσουν την πράξη τους λέγοντας ότι στη χώρα τους έτσι κάνουν. «Η εξωτερική θερμοκρασία ήταν 27 με 28 βαθμούς Κελσίου οπότε η εσωτερική θερμοκρασία θα ήταν διπλάσια» πρόσθεσε ο κ. Μοίρας, περιχαρής που η έγκαιρη παρέμβαση του ιδίου και των συναδέλφων του έσωσαν ένα παιδί. Για την ιστορία η μητέρα και ο σύντροφός της οδηγήθηκαν στην αστυνομία ενώ το νέο περιστατικό θυμίζει όλοένα και περισσότερο τους κινδύνους που υπάρχουν από το «Σύνδρομο του ξεχασμένου μωρού», έναν επιστημονικό όρο με τον οποίο εξοικιωθήκαμε μετά την τραγωδία στην Άρτα και τον αδόκητο θάνατο του 5,5 μηνών βρέφους που ξέχασε στο αυτοκίνητο ο 37χρονος πατέρας του.
Το περιστατικό έκθεσης ανηλίκου σε κίνδυνο είχε ευτυχή κατάληξη με τον κ. Μοίρα να λέει ότι αρκετή ώρα αργότερα, στο αστυνομικό τμήμα του νησιού το παιδάκι τον κοιτούσε και του χαμογελούσε, αναγνωρίζοντας έτσι το καλό που του έκανε.
