Του Βασίλη Μπρούμα
Δος μοι πά στώ και την γάν κινάσω. Δος μου μέρος να σταθώ, πού να στηριχτώ, κι ως και τη γη μπορώ να μετακινήσω. Η περίφημη αυτή φράση αποδίδεται στον Αρχιμήδη και στην ανακάλυψη του μοχλού. Ο Αρχιμήδης ήταν Έλληνας μαθηματικός, φυσικός, αστρονόμος, μηχανικός και εφευρέτης. Αν μπορούσε, δηλαδή, να βγει έξω από τη Γη και μπορούσε κάπου να σταθεί και να χρησιμοποιήσει έναν μοχλό, θα την κούναγε τη Γη ολόκληρη. Μεταφορικά σημαίνει πως κάτω από τις σωστές προϋποθέσεις μπορεί κάποιος να πετύχει ο,τιδήποτε. Μια μικρή σχετική βοήθεια χρειάζεται για να αρχίσει ένα έργο, για να πραγματοποιηθεί ένας σκοπός. Για να φθάσει κάποιος σε ένα αποτέλεσμα χρειάζονται κάποιες προϋποθέσεις.
Αυτή η κραυγή του Αρχιμήδη αντηχεί στο μυαλό κάθε Έλληνα και κάθε Ελληνίδας, ιδιαίτερα όμως των νέων, με όλα όσα βιώνουν στις μέρες μας. Οι νέοι νοιώθουν τη δύναμη και μπορούν πραγματικά να αλλάξουν τον κόσμο. Ψάχνουν με το μυαλό τους το πού να σταθούν και να φέρουν τα πάνω κάτω με μοχλό τη γνώση, την ευαισθησία, τη θέληση, την αποφασιστικότητα. Είδαμε πρόσφατα στην περιοχή μας τη συμβολή τους στο να έρθουν πραγματικά «τα πάνω κάτω» στη μεθοδευόμενη κατασκευή και λειτουργία μονάδων παραγωγής ενέργειας από βιορευστά μέσα στο Εθνικό Πάρκο της λιμνοθάλασσας.
Παρά τη συστηματική προπαγάνδα και τις αντικειμενικές, βεβαίως, δυσκολίες και αντιξοότητες, πολλοί άξιοι και ικανοί νέοι μας δεν εγκαταλείπουν τον τόπο που αγαπούν και επιθυμούν να ζήσουν και να προοδεύσουν. Μπορούν, όμως, να σταθούν όντως εδώ στη γη μας και στη λιμνοθάλασσά μας και να προκόψουν; Οι ίδιοι το θέλουν, το επιδιώκουν πολύ και το αποδεικνύουν με τις πράξεις τους. Προσπαθούν να αλλάξουν καταστάσεις και να εξασφαλίσουν προϋποθέσεις. Από τις πρώτες έννοιές τους, ταυτόχρονα με την επιβίωσή τους, το φυσικό περιβάλλον. Αναζητούν ευκαιρίες για προϊόντα , υπηρεσίες και επιχειρήσεις, διαβλέπουν όμως και νοιάζονται και για τους κινδύνους. Το σύγχρονο ευρωπαϊκό και μνημονιακό «περιβάλλον» δεν τους παρασύρει για να παραβλέψουν τα ζωτικά και πολύτιμα για το παρόν και το μέλλον του τόπου μας και των ίδιων. Με τη δύναμη της αλήθειας, τη δύναμη του καινούργιου απαντούν ως άνθρωποι που θέλουν να ζουν, να παράγουν και να δημιουργούν εδώ.
Οι νέοι του τόπου μας απεχθάνονται την πολιτική συνδιαλλαγή, τον εφησυχασμό και το «κουκούλωμα» των προβλημάτων, την απάθεια και την αδιαφορία που, εν πολλοίς, μας έφθασαν ως εδώ. Θέλουν και μιλούν ξεκάθαρα για ανάπτυξη του τόπου, για επενδύσεις του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, αλλά σε όφελος του συνόλου της κοινωνίας και με προστασία του περιβάλλοντος και όχι με μόνο και αποκλειστικό κίνητρο το κέρδος πάση θυσία των ολίγων.
Είμαστε υπερήφανοι για τη νεολαία μας και χαιρόμαστε που απαντούν με μεγάλο Ναι στη Ζωή, που βλέπουν πως ο «τόπος» που ζήτησε μεταφορικά ο Αρχιμήδης, για να «κινήσε» τη γη, τους προσφέρεται. Που λένε «αν όχι από εδώ, από πού;». Το σύνολο της νεολαίας μας, οι επιστήμονες, οι τεχνίτες, οι αγρότες, οι κτηνοτρόφοι, οι ψαράδες, οι άνθρωποι του πολιτισμού, οι παραγωγοί, σε όλους στους τομείς και κλάδους μπορούν να πατήσουν γερά στον τόπο τούτο και να τον μεταμορφώσουν. Να ανατρέψουν και τα πιο μεγάλα εμπόδια με μοχλό τη γνώση, την ικανότητα και τα ταλέντα τους, την αξιοσύνη και το πάθος τους και υπομόχλιο τη βούληση, τη συστράτευση και τις προσδοκίες ολόκληρης της κοινωνίας. Η νεολαία του δήμου μας ιδιαίτερα, δεν έχει να ζηλέψει τίποτα και από κανέναν. Μπορεί να πατήσει στέρεα στην ιστορία, στον πολιτισμό, στην παιδεία, στην πίστη σε αρχές και αξίες και με θέληση, αγωνιστικότητα, ελπίδα και αισιοδοξία , παραγωγή και διάχυση ιδεών, εποικοδομητική κριτική και ενεργό δράση να κάνει το καλύτερο που μπορεί και είναι άξια γι’ αυτόν τον τόπο. Για το παρόν και το μέλλον όλων μας.
Η νεολαία μας έχει, ταυτόχρονα, επίγνωση της συνολικής κατάστασης πραγμάτων και της «νέας τάξης». Της παραδίδουμε έναν τόπο και μια χώρα όπου καθίστανται εκ νέου ζητούμενα η ελευθερία, η ανεξαρτησία, η εθνική κυριαρχία και η αξιοπρέπεια. Σε ολόκληρη την Ελλάδα, αλλά και στο Μεσολόγγι ιδιαίτερα, αυτά πονούν βαθιά και η νεολαία μας, εδώ και παντού, έχει πλήρη συναίσθηση του χρέους της, μαζί με τα άλλα χρέη που την «έχουμε» φορτώσει. Ας σταθούμε όλοι στο ύψος των περιστάσεων. Η νεολαία μπροστά, αλλά ας σπρώξουμε και οι υπόλοιποι λίγο το μοχλό για να ξεκουνήσει επιτέλους αυτός ο τόπος και να μην λιποψυχάμε από αυτούς που είτε από βλακεία είτε από δόλο σπρώχνουν προς τη λάθος κατεύθυνση.
