Το σχέδιο της Νέας Δημοκρατίας για τον αγροτικό τομέα έχει ως άξονες την
ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και τη μετάβαση σε ένα νέο πρότυπο αγροτικής
επιχειρηματικότητας. Περιλαμβάνει 9 συγκεκριμένες θεσμικές δράσεις και στόχους:
1.Ενθαρρύνει τη σύσταση ομάδων και οργανώσεων παραγωγών ανά προϊόν, όπως
προβλέπει το νέο ευρωπαϊκό πλαίσιο και επιβάλλουν οι συνθήκες της Αγοράς.
Σήμερα, το ποσοστό των συνεταιρισμένων αγροτών είναι απελπιστικά χαμηλό,
μόλις 11,3% τη στιγμή που ο ευρωπαϊκός μέσος όρος στην Δυτική Ευρώπη είναι
άνω του 50%. Ο συνεταιριστικός νόμος θα καταργηθεί και οι ενώσεις θα
λειτουργούν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, λαμβάνοντας φυσικά υπόψη τις
ιδιαιτερότητες του συνεργατισμού.
2.Ενεργοποιεί αμέσως όλα τα μέτρα του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης
2014 – 2020, ιδιαίτερα εκείνα που αφορούν σε επενδύσεις ιδιωτών, αγροτών και
συνεταιρισμών και συμβάλλουν στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των
παραγόμενων προϊόντων μέσω της αγροτικής εκπαίδευσης και καινοτομίας.
- 3. Διασφαλίζει εγγυητικά κεφάλαια, δανειοδότηση και επαρκή χρηματοδότηση του
αγροτικού τομέα. Για το σκοπό αυτό, συνεργαζόμαστε με ελληνικές και διεθνείς
τράπεζες και οργανισμούς για εγγυήσεις, χρηματοδότηση, νέα δάνεια και
επενδύσεις στον αγροτικό τομέα. Παράλληλα, συνεχίζουμε και επαυξάνουμε τη
λειτουργία της επιτυχημένης κάρτας του αγρότη.
- 4. Προωθεί την παρουσία του ιδιωτικού ασφαλιστικού τομέα στην υπηρεσία του
αγρότη για την κάλυψη των ζημιών στους παραγωγούς, ειδικά τις ζημιές που
προέρχονται από τις κλιματικές αλλαγές, συνδυαστικά με τον κρατικό ΕΛΓΑ και
τα ΠΣΕΑ.
- 5. Επιταχύνει και ολοκληρώνει τη διαδικασία καθορισμού χρήσεων γης ανά
περιοχή. Προβλέπουμε την αξιοποίηση των γεωργικών αποβλήτων και
υπολειμμάτων, είτε για ενέργεια, είτε για περαιτέρω αξιοποίηση.
- Συνδέει την αγροτική παραγωγή με άλλους κλάδους της ελληνικής οικονομίας,
όπως τον τουρισμό και την εστίαση, τη βιομηχανία καλλυντικών και
φαρμακευτικών φυτών, τη χημική βιομηχανία και τη βιομηχανία τροφίμων.
- 7. Δίνει ιδιαίτερη σημασία στην ελληνική ορεινή κτηνοτροφία αιγοπροβάτων όπου
έχουμε στρατηγικό πλεονέκτημα στο γάλα, τη φέτα και το κρέας. Αξιοποιεί τις
δυνατότητες ανάπτυξης πιστοποιημένων προϊόντων με βάση το αίγειο γάλα.
Καταθέτει, παράλληλα, ένα ολοκληρωμένο σχέδιο δράσεων για τη στήριξη της
βιωσιμότητας του κλάδου και της αειφορίας. Επίσης, προωθεί ένα νέο σήμα
ιδιαίτερων προϊόντων, που παράγονται σε οικολογικά ευαίσθητες περιοχές της
χώρας μας: το ρύζι στο Δέλτα Αξιού, τα αλιεύματα του Αμβρακικού, τα φασόλια
Πρεσπών, κ.α.
- 8. Καθιερώνει τακτικό, δομημένο διάλογο της Κυβέρνησης με τις διεπαγγελματικές
οργανώσεις των παραγωγών κατά προϊόν. Η συμμετοχή όλης της παραγωγικής
αλυσίδας στο ίδιο τραπέζι (έμποροι, μεταποιητές, παραγωγοί κλπ.) θα
δημιουργήσει συνέργειες, συμφωνίες, κοινούς τρόπους εμπορίας και
επιχειρηματικά – επενδυτικά σχήματα, που είναι απαραίτητα για την ανάπτυξη
του κάθε στρατηγικού προϊόντος.
- 9. Δημιουργεί Εθνικό Αγροτικό Επιμελητήριο κατά τα πρότυπα της
Γαλλίας. Σκοπός του επιμελητηρίου είναι να αναλάβει το θεσμικό ρόλο της
εκπροσώπησης των παραγωγών. Θα συνδιαλέγεται για όλα τα θέματα που
αφορούν στους αγρότες με την κρατική Αρχή, με πρώτη προτεραιότητα την
καθιέρωση πιστοποίησης για τον κατά κύριο επάγγελμα αγρότη. Σταματά, λοιπόν,
οριστικά το φαινόμενο της άναρχης διαβούλευσης της κυβέρνησης με τα
εκάστοτε “μπλόκα αγροτών”.
Επιπροσθέτως, στο πλαίσιο της Συμφωνίας Αλήθειας, σε ό,τι αφορά στη μείωση του
κόστους παραγωγής:
v Επαναφέρει τον Φ.Π.Α. στα αγροτικά εφόδια από το 24% στο 13%.
v Καταργεί το φόρο στο κρασί.
v Μειώνει τον ΕΝΦΙΑ κατά 30% σε δυο χρόνια.
v Μειώνει το φόρο των επιχειρήσεων, άρα και των αγροτικών, από το 29% στο
20%.
v Προβάλλει όλες τις καλές πρακτικές που υπάρχουν και πρέπει να γίνουν
υπόδειγμα ενός νέου παραγωγικού μοντέλου στον πρωτογενή τομέα.
Το σχέδιο αυτό οδηγεί τον πρωτογενή τομέα πέρα από την κουλτούρα επιδοτήσεων, σε μια κουλτούρα επιχειρηματικότητας, σε μια κουλτούρα εξωστρέφειας. Το σκεπτικό μας δεν ξεκινά από το χωράφι, αλλά από το ράφι. Από το ράφι του μπακάλικου, του σούπερ μάρκετ, του παντοπωλείου. Και αυτό το ράφι δεν είναι μόνο ελληνικό, αλλά αμερικάνικο, κινέζικο, γερμανικό, γαλλικό, διεθνές.
Για εμάς, ο Έλληνας παραγωγός πρέπει να αντιμετωπίζεται σαν ένας δημιουργικός
επιχειρηματίας. Η αντίληψή μας στηρίζεται σε μια θεμελιακή αλλαγή: Να μεταβούμε
από το μοντέλο της οικογενειακής εκμετάλλευσης σε αυτό της αγροτικής
επιχείρησης. Μιας επιχείρησης που τολμά, παίρνει ρίσκα, αναλαμβάνει
πρωτοβουλίες, αναζητά και στρέφεται σε καλλιέργειες και συνεταιριστικά σχήματα
που του επιτρέπουν να έχει μεγαλύτερη βιωσιμότητα, μεγαλύτερη κερδοφορία και
λιγότερη εξάρτηση από το κράτος.
Το κράτος θα πρέπει να είναι αρωγός σε αυτήν την προσπάθεια, αφαιρώντας όλα τα εμπόδια, αλλά και μέσω στοχευμένων παρεμβάσεων χρηματοδότησης, εξοπλισμού και παροχής εκπαίδευσης και τεχνογνωσίας.
Εκ της ΔΗΜ.Τ.Ο. Ν.Δ. Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου
