Βασίλης Μπρούμας
Αρκετά και με τις αναλύσεις. Έχουμε κουραστεί όλοι. Αξίζει όμως αυτή τη στιγμή μια μικρή σταχυολόγηση από τον σοβαρό Τύπο (μεγάλα τμήματα που παρατίθενται εδώ έχουν παρθεί από εκεί) για το δια ταύτα. Κατ’ αρχή με τη «μεγάλη εικόνα» της χώρας μας. Οι ίδιοι οι Γερμανοί σοσιαλδημοκράτες, το κόμμα των οποίων συγκυβερνά στη Γερμανία με το δεξιό κόμμα των χριστιανοδημοκρατών της Μέρκελ, λένε τώρα δημοσίως ότι το Grexit είναι παραμύθι. Η Ανγκελα Μέρκελ βέβαια έχει βάλει τα τσιράκια της να διαδίδουν ότι το Grexit δεν αποκλείεται απολύτως. Αλλά ακόμη και ο Mr Grexit, o Bίλεμ Μπέικερ, επικεφαλής των οικονομολόγων της Citigroup, του μεγαλύτερου τραπεζικού ομίλου στον κόσμο, λέει σε πρόσφατη συνέντευξή του ότι είναι «Μπλόφα των Γερμανών το Grexit». Κι έχει ιδιαίτερη σημασία επειδή η ομάδα των οικονομολόγων της Citigroup, με αυτόν επικεφαλής, εφηύρε και κατέστησε παγκοσμίως γνωστό τον όρο…Grexit! Ο ίδιος μιλάει για το νομισματικό – πολιτικό και φορολογικό ζουρλομανδύα (όπως τον βιώνουν κυρίως οι εκτός Γερμανίας μεγάλες χώρες, όπως η Γαλλία και η Ιταλία που πραγματικά προβάλλουν αντίσταση στη γερμανική πολιτική) της ευρωζώνης και θεωρεί πως «Μια νέα ελληνική κυβέρνηση θα μπορούσε να αρνηθεί τις συμφωνίες που προέκυψαν από διαπραγματεύσεις με την τρόικα και να θελήσει «κούρεμα» του χρέους πάση θυσία». Και το λέει αυτό όχι ο Τσίπρας, οι ψηφοφόροι του , αλλά ένα τραπεζικό μεγαλοστέλεχος που δεν έχει καμιά απολύτως σχέση με την Ελλάδα ούτε κανένα συναισθηματικό δέσιμο με τον λαό της. Αντικειμενικά ενισχύει τον ΣΥΡΙΖΑ και τις θέσεις του έναντι εκείνων της ΝΔ.
Άπαντες οι οικονομολόγοι συμφωνούν πως είναι απλούστατο να διαγραφεί το μεγαλύτερο ποσό του ελληνικού δημόσιου χρέους από οικονομική πλευρά, μια πολιτική απόφαση αρκεί – Το 80% του ελληνικού δημόσιου χρέους βρίσκεται πλέον στα χέρια κρατών της ευρωζώνης, ευρωπαϊκών οργανισμών και του ΔΝΤ, άρα διαγράφεται εύκολα! Αν, λοιπόν, μια ελληνική κυβέρνηση ζητήσει επίμονα να κουρευτεί το χρέος, τα πάντα συναρτώνται με την πολιτική βούληση των ηγετών. Η γενναία μείωσή του είναι αναγκαία ώστε να καταστεί βιώσιμο και να μπορεί να εξυπηρετείται, χωρίς την παράλληλη εξουθένωση των Ελλήνων στον οικονομικό και κοινωνικό τομέα.
Η γερμανική επιχείρηση τρομοκράτησης των Ελλήνων πάντως απέτυχε παταγωδώς. Στο Βερολίνο αλλάζουν γραμμή – τουλάχιστον επιφανειακά. Ετοιμάζονται να υποδεχτούν κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Θα πιέσουν όσο μπορούν για να κάνουν όσο το δυνατόν λιγότερες παραχωρήσεις και υποχωρήσεις. Από τη στάση του Αλέξη Τσίπρα θα κριθεί πόσες υποχωρήσεις θα χρειαστεί να κάνουν στην πράξη. Πάντως το παραμύθι περί εκδίωξης της Ελλάδας από την ευρωζώνη δεν το πιστεύουν πλέον ούτε τα παιδάκια. Μέσω της ευρωζώνης καθυποτάσσει οικονομικά η Γερμανία όλες τις χώρες που εντάσσονται σε αυτή. Σιγά μην αρχίσεινα… διώχνει κράτη! Γιατί; Για να απαλλαγούν από τα…γερμανικά οικονομικά δεσμά; Δεν τρελάθηκαν οι Γερμανοί. Απλώς να φοβίσουν τους ασήμαντους ηγετίσκους των μικρών χωρών της ΕΕ θέλουν.
Δεν υπάρχει λογικός και σοβαρός Έλληνας πιστεύουμε που να μην ελπίζει και να μην εύχεται επιτυχία σ’ αυτή τη διεκδικητική και απαιτητική προσπάθεια του Αλέξη Τσίπρα προς τη Γερμανία για το «κούρεμα» του ελληνικού δημόσιου χρέους. Αλλά και ολόκληρη η Ευρώπη προσβλέπει με ελπίδα προς την Ελλάδα και τον ΣΥΡΙΖΑ. Και δεν είναι μόνο οι αριστεροί που προσδοκούν μια αχτίδα ελπίδας. Η γαλλική Δεξιά, η αγγλική Δεξιά, η ιταλική Δεξιά προσβλέπουν επίσης στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ για να δουν αν θα μπορέσει να ξεκινήσει «πολιτικό αντάρτικο» κατά του Δ Ράιχ. Όσο για τους πανάθλιους σοσιαλδημοκράτες, αυτοί είναι παραδομένοι «γερμανοτσολιάδες» σε όλη την Ευρώπη.
Θα λειτουργήσει λοιπόν ως καταλύτης για τη σύμπηξη αντιγερμανικού μετώπου σε όλη την Ευρώπη η Ελλάδα; Ίδωμεν προσεχώς.
Κι ας έρθουμε τώρα, εν ολίγοις επίσης, στη «μικρή εικόνα», στο Μεσολόγγι. Η νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ή με πυρήνα τον ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να επανορθώσει άμεσα τις ζημιές και να αποκαταστήσει τις αδικίες που έχουν διαπράξει σε βάρος του Μεσολογγίου οι μνημονιακές κυβερνήσεις και οι ευρύτεροι τοπικοί πασοκονεοδημοκράτες. Τα έχουν πάρει όλα από το Μεσολόγγι δίνοντας από αυτά που του ανήκουν περισσότερα και περισσότερα αλλού. Αυτό φυσικά προκαλεί φθόνο και οργή στο Μεσολόγγι που υποχρεούται σε πλήρη απαξίωση και καταστροφή. Έχουν περάσει την άποψη ότι το Μεσολόγγι δεν μπορεί, δεν αξίζει, δεν δικαιούται κ.λπ. Φτάνει πια με την πολιτική υποκρισία των… «αχαρακτήριστων!». Δεν είναι εμμονή, ούτε γραφικότητα, ούτε παλαβομάρα η επίμονη απαίτηση αποκατάστασης των αδικιών σε βάρος του Μεσολογγίου από τη νέα κυβέρνηση. Αντίθετα μάλιστα, η πραγματοποίησή της θα αποτελέσει μέτρο της ποιοτικής πολιτικής διαφοράς, της αλήθειας, της δικαιοσύνης, της ικανότητας του ΣΥΡΙΖΑ σε τοπικό επίπεδο. Ταυτόχρονα, το ζήτημα προσφέρεται ως μοντέλο, ως πεδίο άσκησης καλών πρακτικών και χειροπιαστών εφαρμογών της νέας πολιτικής αντίληψης σε μικρή, ελεγχόμενη τοπική κλίμακα, απέναντι σε ποσοτικούς πληθυσμιακούς συσχετισμούς, εξαναγκασμούς, πιέσεις, παραλογισμούς και αμοραλισμούς.
Μεγάλο λάθος πάντως του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσίπρα που δεν βρήκε μισή ώρα να περάσει από το Μεσολόγγι. Μπράβο! Πολύ ωραίο «νέο» τοπικό ξεκίνημα! Το χρεώνεται ήδη αρνητικά η τοπική οργάνωση του ΣΥΡΙΖΑ και η πραγματικά ικανή κατά τα άλλα βουλευτής Μαρία Τριανταφύλλου. Κρίμα! Γιατί όλα αυτά φυσικά εκπηγάζουν και αντανακλούν και σε πρόσωπα της νέας μεσολογγίτικης πολιτικής ηγεσίας από την οποία αναμένεται να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, να μάθει να διεκδικεί και να απαιτεί. Γιατί αν πρόκειται να βγει ο ΣΥΡΙΖΑ, να πετύχει το «κούρεμα», να «σωθεί» η χώρα και να παραμείνει κατεστραμμένο το Μεσολόγγι, Ζήτω που καήκαμε!